Webwinkeliers opgelet! Vanaf 13 juni 2014 nieuwe consumentenwetgeving

Vanaf 13 juni a.s. wordt de bestaande consumentenwetgeving in ons Burgerlijk Wetboek op verschillende punten aangepast.  Deze aanpassingen zijn met name van belang voor ondernemers die langs elektronische weg – verkoop op afstand – zaken doen met consumenten.

De aankomende wijzigingen in het consumentenrecht zijn een gevolg van de Europese richtlijn betreffende consumentenrechten, welke stamt uit 2008. Deze richtlijn beoogt met name het vertrouwen van de consument in de elektronische handel te vergroten en daarnaast tevens de (denkbeeldige?) grens voor ondernemers om grensoverschrijdende handel met Europese consumenten te bedrijven, te verlagen.

Om deze doelen te bereiken worden onder andere de informatieplichten die rusten op de ondernemer vergroot en wordt de aan te passen regelgeving in alle lidstaten vastgesteld op basis van maximumharmonisatie. Dit laatste houdt in dat lidstaten in principe niet meer mogen afwijken van de in de richtlijn gestelde regels.  Dit zorgt er uiteindelijk voor dat in alle lidstaten van de Europese Unie ten aanzien van de betreffende consumentenwetgeving dezelfde regels gelden. Dit komt de rechtszekerheid logischerwijs ten goede.

Hieronder treft u een kort overzicht aan van een paar wijzigingen.

Herroepingsrecht

Het herroepingsrecht (ook wel de “bedenktijd” genoemd) is her onderdeel van het consumentenrecht dat misschien wel het meeste op de schop gaat. Het herroepingsrecht van de consument ziet op de mogelijkheid die de consument heeft om, nadat hij zijn bestelling heeft ontvangen, de overeenkomst zonder opgave van redenen te ontbinden. Momenteel is de termijn waarbinnen dat mogelijk is 7 werkdagen. Door de nieuwe regelgeving wordt deze termijn opgerekt naar 14 kalenderdagen.

De webwinkelier is daarnaast verplicht om op zijn website aan de consument een modelformulier aan te bieden waarmee de consument de overeenkomst kan herroepen. Dit moet altijd! De webwinkelier mag naast het modelformulier uiteraard wel aanvullende mogelijkheden aanbieden waarop de consument de overeenkomst kan ontbinden. Als het maar mogelijk is om de overeenkomst ook middels het modelformulier te herroepen.

0900-nummers

Door de nieuwe regels wordt de hoogte van de kosten voor het bellen met een 0900-nummer aan banden gelegd. De nieuwe wet bepaalt namelijk dat de vergoeding die de handelaar bij de consument in rekening mag brengen voor telefonisch contact over de tussen hem en de consument gesloten overeenkomst ten hoogste het basistarief mag bedragen. Let wel, dit geldt alleen tussen de ondernemer en bestaande klanten. Bij consumenten die nog geen klant zijn mag een hoger bedrag in rekening worden gebracht.

Kosten betaalmiddelen

Het hanteren van onevenredig hoge kosten voor bepaalde betaalmiddelen (bijvoorbeeld voor betaling middels een acceptgiro)  is na 13 juni 2014 niet meer toegestaan. De nieuwe wet bepaalt namelijk dat de vergoeding die de handelaar aan de consument mag vragen voor het gebruik van een bepaald betaalmiddel ten hoogste de kosten van het gebruik daarvan door de handelaar mag bedragen.

Bestelling met betalingsverplichting

Vanaf 13 juni 2014 moet de webwinkelier zijn bestelproces zo inrichten dat de consument een aanbod niet kan aanvaarden  dan nadat hem op niet voor misverstand vatbare wijze duidelijk is gemaakt dat de bestelling een betalingsverplichting inhoudt. In feite komt het er op grond van de nieuwe regels op neer dat, indien de aanvaarding geschied door het aanklikken van een knop (de bestelbutton), de tekst van deze knop dient te luiden: “bestelling met betalingsverplichting”. Of andere varianten (zoals “koop nu”) ook aan de nieuwe regels voldoen is nog niet duidelijk.

Wanneer de webwinkelier zich niet aan de nieuwe regelgeving houdt, heeft de consument ruime(re) mogelijkheden om van de overeenkomst af te zien. Daarnaast kan ook de Consumentenautoriteit in sommige gevallen handhavend optreden door het opleggen van boetes.

Tenslotte zij nog opgemerkt dat niet alle regels die zijn gericht op consumenten door de nieuwe wetgeving worden gewijzigd. Zo blijven de regels die bijvoorbeeld gelden ten aanzien van garantie en het gebruik en de inhoud van algemene voorwaarden in B2C-relaties ongewijzigd. De regelgeving in de verschillende lidstaten liep op deze punten teveel uiteen om een compromis te bereiken.