Studiekostenbeding (toch) niet geldig

Wanneer een werknemer in het kader van zijn functie een studie gaat volgen, komen werkgever en werknemer vaak een studiekostenbeding overeen. De werkgever zal in veel gevallen namelijk de studiekosten vergoeden, maar is daartoe alleen bereid als de werknemer tenminste nog enige tijd (na afronding van de studie) in dienst blijft. Anders levert de investering voor de werkgever niets op. Een studiekostenbeding bevat dan ook de tussen partijen overeengekomen terugbetalingsregeling. Komt de werkgever altijd een beroep op het studiekostenbeding toe?

In een zaak die onlangs diende voor de Rechtbank Arnhem speelde de vraag of de werkgever een beroep kon doen op het studiekostenbeding. De werknemer zegde in dit geval nog voor het afronden van zijn studie de arbeidsovereenkomst op. Ondanks dat partijen een studiekostenbeding waren overeengekomen, was de rechter van oordeel dat de werkgever hierop geen beroep kon doen omdat dit naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar moest worden geacht.

Hierbij speelde een rol dat de studie niet was gevolgd aan een onafhankelijke onderwijsinstelling en dat de werknemer (dus) geen diploma had ontvangen. De inspanningen die deze werkgever had geleverd, behoren tot de normale investeringen die een werkgever in zijn personeel behoort te doen, aldus de rechter. De werkgever, die maar liefst EUR 15.000,- aan studiekosten had uitgegeven, ving dus bot.